Australië- westkust

West kust, laatste kilometers.

Niet te geloven.. zo sta je op schiphol met tranen en tuiten omdat je 9 maanden het land, je familie en al je vrienden gaat missen, en zo zit je in je campertje waar je al 8 weken heel Australië mee door rijdt en de laatste kilometers aan het maken bent zodat je diezelfde 9 maanden weer bijna kan afsluiten met beide voeten op Nederlandse bodem.

Zoals ik al zei gingen we nog in de laatste twee weken naar broome rijden en terug. Dat betekent ongeveer 6000 km retour, niet zomaar iets. Niet geheel onhaalbaar, omdat we een tijdslimiet hadden om in Perth aan te komen en Bart hier af te zetten op het vliegveld. 17 dagen om precies te zijn, en 6000km te gaan plus natuurlijk alle activiteiten die we wilden gaan doen.

Het eerste stuk ging ons prima af. We reden stukken in de avonduren zodat we de dag erna weer een kleine voorsprong hadden. Zo stak eigenlijk ons hele schema in elkaar. Als we energie hadden en niet perse hoefden te stoppen voor een activiteit de dag erna, konden we makkelijk doorrijden. Wel wisselden we iedere 2 uur af zodat we zo fris mogelijk achter het stuur zaten.

De westkust was niets vergeleken met de oostkust. Je kon het eigenlijk meer vergelijken met de outback, kale, vlakke, open velden. Hier en daar rotsen, groen en bomen, maar vooral ROOD! Gedurende de vele km's rijden en het slapen op de gratis camping gingen we natuurlijk zo vaak mogelijk gratis douche. En waar? Bij de tankstations. In Nederland had ik er nooit bij stilgestaan dat, dat daar kon.

Omdat we redelijk slecht weer hadden terwijl we naar het noorden reden, besloten we een planning te maken van dag tot dag. Dit omdat we natuurlijk een tijdslimiet hadden. Aan de ene kant wel jammer dat we niet alles op ons gemak konden doen maar aan de andere kant zijn wij beide wel van het leven volgens planning. Bovendien moest er vanalles geboekt worden en kon dat helaas niet één dag van te voren.

Op deze manier konden we zorgeloos naar Broome rijden, en alle activiteiten waar het nu te slecht weer voor was, op de terugweg doen.

Op ongeveer de helft van zuid naar noord sloeg het weerbericht om. Geen vuiltje meer aan de lucht en SNIK heet, dat je er lam van werd. We hebben toen besloten naar Karijini National Park (NP) te gaan nadat we zo'n beetje alles overgeslagen hadden. Ohja we hebben wel IETS gedaan ervoor, de 'Pinnacles dessert' en 'Lesueur National Park'.

Voor Karijini NP hadden we een hele dag uitgetrokken.. en gelukkig maar! Het begon 's ochtends al goed.. fout! Ofja beter gezegd begon het al een avond ervoor toen ik dacht dat we op de dichtsbijzijnde camping stonden van het NP.

Toen we 's ochtends weg reden om 8 uur hadden we al drie keuzes om te rijden naar de ingang van het park. Uiteindelijk maar de eerste optie genomen omdat we dachten dat we dan in ieder geval met onze camper (2WD) op een 'sealed road' reden, een verharde weg dus. Nou je voelt hem al aankomen..

We kwamen er na anderhalf uur rijden achter dat op google maps een route stond naar Karijini NP via een unsealed route. Prima dachten we, het zal wel. Veel op de westkust is nog niet verhard en als we langzaam rijden kunnen we best een stukje over de gravel. Nouja.. dachten we eindelijk bij de entree uitgekomen te zijn, is dit niet waar. Geen ingang te bekennen. Thanks google maps!

Uiteindelijk opgezocht hoe we dan bij de echte ingang moesten komen. Dom dat we dat niet eerder hadden gedaan. Na nog een uur verder hobbelen op gravel (neem LETTERLIJK hobbelen) kwamen we EINDELIJK op een sealed road uit.. thank god! We hadden even allebei het idee dat we in the middle of nowhere zouden komen te staan met de auto naar de fillestijnen, een band kapot en een tijdschema dat verpest zou zijn. Maaar eind goed al goed, we waren terug op de goede weg en achteraf was het gewoon allemaal sealed!!

Eindelijk aangekomen bij het NP kwam onze volgende schrik. Alles maar dan ook echt ALLES was rood. Van plafond tot kleren tot kastjes tot alle kiertjes waren roder dan rood!
Dit was hoe we onze auto hadden verwacht na de outback.. maar nee hoor de westkust is erger als je verkeerde wegen neemt!

Het NP bestond uit twee hoofd 'attracties', dales gorge en weano gorge. De eerste gorge was werkelijk een paradijs! Je kon hier zwemmen bij de watervallen, iets wat we eigenlijk tot Azië hadden bewaard. Vervolgens was de tweede gorge echt mega mooi om te beginnen. En wat maken wij weer mee.. een man die ons de camera geeft en fluisterend zegt 'Can you hold it like this? I'm gonna press record it and I'm going to purpose to my girlfriend.'
Ohmygod, zo schattig! En jep hier waren wij getuigen van, super leuk!!

Vervolgens zijn we naar de 'spider walk' geweest waar je dus echt met handen en voeten moest klouteren. Voordat we hier aan startten zagen we een of ander reddingsteam hier bezig zijn. Wat bleek was dat een familielid, een vrouw had geschopt (natuurlijk niet bewust) waardoor ze haar enkel/ onderbeen gebroken had. Op een brancard werd ze door wel 10 mensen naar boven gevoerd.

Wat ik nog niet had verteld was dat we naar de tweede gorge, weer over een unsealed road moesten van 13km. Weer een heerlijke bumpy ride.. ahum! Maar deze spiderwalk was de bumpy ride wel waard!
Iedere 5 meter was hier weer een ander uitzicht en de een nog mooier dan de ander!!
Uiteindelijk waren we net voordat de zon onderging terug en zijn we zo snel mogelijk weer vertrokken zodat we in het donker weer terug waren op de verharde weg.

Na dit allemaal te hebben overleefd (beetje overdreven maar iedere keer was het toch wel weer de adem inhouden), moesten we RACEN naar het tankstation.
Voordat we naar de tweede gorge gingen kwamen we namelijk erachter dat we moesten tanken om het met alle zekerheid te redden. Nou erop of eronder dus want als we eerst gingen tanken konden we niet voor het donker terug zijn van de spider walk. Het zou 130 km zijn vanaf het punt dat we twijfelden en onze tank was op het een na laatste streepje. Normaal zouden we er zo'n 100 km mee rijden zonder de reservetank te gebruiken. Het grote probleem was dat we niet wisten hoeveel liter er in de reservetank zat. Op de gok dus maar. Onderweg was er helaas ook niemand met 5 liter benzine zodat we het zeker konden halen. Ik denk dat dit een van de weinige keren is geweest dat weniet het zekere voor het onzekere hebben gekozen.

Nou we het hebben gered hoor! De capaciteit van de tank was 49 liter stond in het boekje. Alleen lag het er natuurlijk aan hoe zuinig dat je reed. Uiteindelijk hebben we 20km op de reserve gereden en in totaal de 505 km gered.. PFIEW! (Wel het laatste stuk maar 90 gereden waar je 110 mocht om benzine te besparen hehe)

Toen maar weer door naar een camping waarna we de ochtend erna de camper van onder tot boven, van binnen tot buiten en van voor tot achter grondig hebben schoon gemaakt en NOG zat het rode stof tussen de kiertjes.
De buitenkant gingen we helemaal goed doen als onze trip eindigde!

Uiteindelijk was het zo ver, we waren gearriveerd in BROOME. 34 graden en vergeet niet, winter! Vanuit de camping moesten we 's ochtends al direct aan de kust zijn (Ghanteaume point) om 150 miljoen jaren oude dinoraurus voetafdrukken te zien. Deze zag je alleen met eb en dat bij ons om 7.15 uur. Veel later moest je ook echt niet komen!
Hierna hebben we de was even gedaan en zijn we tussendoor bij een terrasje een lekker frisse 'snakebite' gaan drinken. Dit is cider met een beetje rasperry siroop erin. Een glas van 585ml. Zuinig zijn ze hier in ieder geval niet. Ons wasgoed was inmiddels klaar en hebben we opgehangen in de camper. Met allerlei draden hebben we een lijn gespannen en door de hitte en de wind door het rijden was het zo droog.
We hadden nog wat tijd over voordat we naar de krokodillen gingen dus zijn we nog even over 'Cable Beach' gelopen. Een heerlijk strand, turqouise, groen, blauw en heel veel surfers. Dit maakte ons wel een beetje jaloers natuurlijk maarja we konden niet alles. Surfen doen we wel in Spanje weer!

Om 2 uur ging dan eindelijk het krokodillenpark open. Om 3 uur kregen we een tour, werden de krokodillen gevoerd en mochten we baby krokodillen vasthouden, op het begin vond ik het eng maar uiteindelijk was het wel heel schattig! Als laatste deze dag hebben we een héle mooie sunset gezien op cable beach. Misschien wel een van de mooiste

Dat was dan weer Broome, weer terug richting Perth. 2 dagen later stonden Exmouth en Coral Bay alweer op de planning. Tussendoor nog een keer gedoucht bij hetzelfde tankstation als op de heenweg, dat vrouwtje zal ook wel denken.. Ze zal wel niet ervan uit zijn gegaan dat we even naar Broome zijn gereden en terug, dat was namelijk 1100km retour.

In Exmouth zijn we de hele dag geweest. We zijn voornamelijk bij 'Turquoise Bay' geweest. We hadden bij het visitor centre allebei een snorkel gekocht dus hebben we lekker de middag in het water gedobberd. Veel visjes, van alle kleuren wat, in scholen en alleen. Ongelooflijk. Ik denk dat we met duiken niet eens zoveel felgekleurde vissen bij elkaar hebben gezien, maar dat kan natuurlijk ook eraan liggen dat de onderwater wereld zo groot is dat het minder lijkt.
Om de dag te eindigen hebben we de sunset bekeken bij het 'Vlamingh head ligthouse'.

De dag erna, 2 uurtjes verderop stond de hele dag waterpret op de planning. We gingen 2 keer duiken en 1 keer snorkelen waarbij we manta rays moesten zien. Maar helaas, het duiken was heel gaaf, heel mooi, kleurrijke vissen, heel veel scholen maar geen manta rays waar we nu echt voor kwamen! Wel hebben we tijdens het duiken haaien en schildpadden gezien en hebben we op de boot dolfijnen wn walvissen gezien van dichtbij!
Er waren trouwens wel manta rays gespot met het vliegtuig, maar dit was op een stuk waar de golven braken waardoor het te gevaarlijk was op dit stuk om met de boot te komen.

De dag erna hadden we weer een chil dagje, we hadden er niet op gerekend dat we maar 2,5 uur hoefden te rijden.. uitslapen (voor zover dat kon in ons ritme) dus! In Carnarvon hebben we toen verse groente gekocht.. Het was een schuurtje met mega grote paprika's, courgette, komkommers, tomaten, bananen etc. te koop. Uiteindelijk hebben we groente gekocht voor 4 dagen voor $5 terwijl dit in de winkel $10 kost. Zo schattig, niemand was daar. Ze vertrouwden de mensen gewoon want er was een soort betaal boxje! Na de metertjes weer gereden te hebben zijn we op (alweer!) een gratis camping gaan staan en zijn vroeg vertrokken. Vanaf de camping was het twee uur rijden naar de plek waar ze dolfijnen voerden, 'Monkey Mia'. ZO SCHATTIG!
Natuurlijk zijn de campings dichtbij 'attracties' niet gratis dus je moet er wel wat voor over hebben. Zoals deze ochtend om 5 uur opstaan en 2 uur rijden, maar nog goedkoper dan op een betaalde camping te staan.

Weer een dagje ging voorbij aan 'Karribi NP' met verschillende lookouts EN ongelooflijk maar waar, een ROZE meer! Ik zag dit al toen we nog in Nederland waren en hier wou ik graag naar toe. We dachten het toen te hebben gevonden in het zuid westen maar dit was blauw.. Het zal wel met het weer en het seizoen te maken hebben dachten we toen. Ik kon me al niet herinneren dat het zo zuidelijk lag maarja, het zal wel, er zouden er toch geen twee zijn.. Toch wel! Hier was die dan in Port Gregory, het roze meer! Heel wazig maar heel mooi!!

Als einde hadden we dan Pert, Fremantle en Rottnest Island op de planning. Eindelijk terug beneden hebben we een tour gedaan in de gevangenis van Fremantle. Deze is pas gesloten in 1991! Heel raar om door de gevangenis te lopen en je te beseffen dat hier 50 jaar geleden nog mensen de doodstraf hebben gekregen etc. Onze tourgids had zelfs de oud gevangenen nog een rondleiding mogen geven door de gevangenis. Apart toch..

De dag erna wouden we spenderen aan foto's uitzoeken bij de bibliotheek want daar hadden we stroom en internet. Natuurlijk is het weer anders gelopen dan gepland. Toen we de ferry tickets wouden gaan boeken in de ochtend (nog voordat we naar de bibliotheek wouden gaan) kwam er een man naar ons toe dat we meteen onze band van de camper moesten vervangen en heel voorzichtig moesten zijn. Ook deze band (links voor nu) stond op exploderen!

Langzaam en voorzichtig rijdend zijn we naar Apollo gereden, niet al te goed gehumeurd. Hier hebben ze direct onze band vervangen want dit was erg gevaarlijk. Toen het gerepareerd was kwam de meneer ons even vriendelijk vertellen dat hij beide voor banden had verwisseld. Dat zegt al genoeg toch..

Na dit hele gebeuren zijn we dan eindelijk naar de bibliotheek gegaan. En ja hoor we waren weer in een grote stad.. parkeren kon wel voor een langere tijd, maar het was of heel duur of ver weg. Dusja.. backpackers.. keuze twee. We moesten een half uur lopen voordat we bij de bibliotheek waren. Thuis is dit van de voordeur thuis tot aan de stad.

Een uurtje later hadden we geboekt bij JAMIE OLIVER. In Brisbane is het ons zo goed bevallen dat we hier nog een keer als een van de laatste dagen geweest. Dit was de laatste avond dat we fatsoenlijk op tijd en net gedoucht konden gaan eten namelijk. Het geld moest tenslotte op anders zaten we met de dollars opgescheept en omzetten naar euro's was het niet echt waard. Hier hebben we dan ook alles op uitgeteld, zodat we met 0 dollar, Europa inkwamen!

Dan onze laatste volle dag.. Rotnesst Island. Na onze ferry tour zijn we overgestapt op onze fietsjes. Na 9 maanden zaten we weer eens op de fiets, pff dat wordt weer even wennen hoor! Daaag conditie, oeps!
Maar het was het waard! We hadden even onze twijfels of we de Quakko's wel zouden vinden maar al direct bij de eerste boom hadden we ze gevonden. Quakko's zijn de mini kangaroos die alleen op dit eiland leven. Zo cute!

In de middag hebben we ook nog even gesnorkeld op Rottnest Island. Overal stond dat we op Parker's point moesten snorkelen. Ondanks dat het best nog koud was hebben we dit toch gedaan maaaaaar natuurlijk niet op de goede plek. Toen we na een paar vissen te hebben gezien, besloten het water uit te gaan en verder te fietsen, kwamen we het stuk tegen waar snorkelen het mooist was. Zucht! Toen we hier waren, was het ook nog bewolkt en zagen we het in de verte regenen, jammer dus!

De volgende maar tevens LAATSTE dag stond in het kader van poetsen! De auto moest en zou van binnen en buiten gepoetst worden en de tassen moesten weer gereorganiseerd worden. 5 uur later waren we helemaal gesettled van top tot teen. De auto was binnen (toch nog altijd een beetje rood) en van buiten helemaal gepoetst. Als we dit niet zelf hadden gedaan had Apollo dit wel gedaan, dit kostte ons alleen $75 dan terwijl het ons zelf $25 heeft gekost bij een self serve carwash.
De tassen waren ook helemaal uitgezocht. We hadden twee stapels gemaakt, een waarvan we de kleren gingen bewaren en een met kleren die we gingen weggooien. Uiteindelijk hebben we best veel weggegooid, verzorgingsgerei, schoenen, slippers en kleren, alles wat we niet meer gingen gebruiken en wat het dus niet waard was om mee te slepen naar huis.

Toen was het alleen nog.. op naar Apollo, met de taxi naar het vliegveld, hier douche en hier zitten we nu dan te wachten tot we over een uurtje kunnen inchecken.

Om 21.10 uur (onze tijd, 6 uur later) start onze reis en om 06.40 uur (NL tijd) landen we 25 augustus op Schiphol. Hiertussen landen we nog op Singapore, Bangkok en Hongkong met natuurlijk een paar uren wachttijd. In totaal zijn het maar 40 uur reizen.. beter dan heel lang!